Στο πεδίο της σημερινής ελληνικής οικονομικής πραγματικότητας, οι οφειλέτες μοιάζουν με σύγχρονους μονομάχους που καλούνται να αναμετρηθούν με πανίσχυρους αντιπάλους: τράπεζες, εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων και επενδυτικά κεφάλαια. Πρόκειται για μια σύγκρουση εξαρχής άνιση, η οποία ποτέ δεν σχεδιάστηκε ώστε να διεξαχθεί με ίσους όρους. Ένας πραγματικά δίκαιος συμβιβασμός προϋποθέτει ισοτιμία στη νομική και διαπραγματευτική δύναμη όλων των εμπλεκομένων.
Στην πράξη, όμως, και ιδίως στο πλαίσιο του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών, οι πιστωτές κατέχουν τη θέση ισχύος, ενώ ο οφειλέτης συχνά αντιμετωπίζεται ως παθητικός αποδέκτης αποφάσεων, σχεδόν υποχρεωμένος να αισθάνεται ευγνωμοσύνη για μια απλή πρόταση διμερούς ρύθμισης.Η μεταμνημονιακή ελληνική πραγματικότητα
Μετά από χρόνια βαθιάς οικονομικής κρίσης, χιλιάδες συμπολίτες μας οδηγήθηκαν στην απώλεια της ακίνητης περιουσίας τους λόγω καθυστερούμενων δανείων, τα οποία εκχωρήθηκαν σε funds σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές. Δάνεια καταναλωτικά και στεγαστικά, που κατά τον χρόνο σύναψής τους ήταν διαχειρίσιμα, διογκώθηκαν υπέρμετρα εξαιτίας συσσωρευμένων τόκων και ανεξέλεγκτων επιβαρύνσεων, μετατρεπόμενα σε δυσβάσταχτες απαιτήσεις.
Η μαζική μεταβίβαση των μη εξυπηρετούμενων δανείων σε επενδυτικά σχήματα, χωρίς ουσιαστική κρατική εποπτεία, διαμόρφωσε ένα περιβάλλον όπου η περιουσία των πολιτών απαξιώνεται προς όφελος της χρηματοοικονομικής αποδοτικότητας. Ακίνητα οδηγούνται σε πλειστηριασμό για χρέη πολλαπλάσια χαμηλότερα της πραγματικής τους αξίας, ενώ οι οφειλέτες βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα σύστημα είσπραξης που λειτουργεί χωρίς αποτελεσματικούς μηχανισμούς προστασίας και ελέγχου.
Δυσλειτουργίες και αδιέξοδα του εξωδικαστικού μηχανισμού
Στο πλαίσιο του εξωδικαστικού μηχανισμού, οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων δεν δεσμεύονται να αποδεχθούν συμβιβαστική λύση, ιδίως όταν η εμπορική αξία του προσημειωμένου ακινήτου υπερβαίνει το ύψος της οφειλής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μια διαδικασία που προβλήθηκε ως «δεύτερη ευκαιρία» για τους οφειλέτες συχνά καταλήγει να λειτουργεί ως εργαλείο συστηματικής απόρριψης.
Οι συντονιστές της διαδικασίας στερούνται ουσιαστικών παρεμβατικών αρμοδιοτήτων, ενώ ο ρόλος του κράτους εξαντλείται σε τυπικούς και επιφανειακούς ελέγχους, χωρίς δυνατότητα επιβολής δεσμευτικών κανόνων. Το αποτέλεσμα είναι ένα πλαίσιο στο οποίο οι πιστωτές δεν λογοδοτούν ουσιαστικά και οι οφειλέτες παραμένουν εγκλωβισμένοι σε μια ατελέσφορη διαδικασία.
Σφάλματα και αυθαιρεσίες στην αποτύπωση των οφειλών
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο οι πιστωτές να αναρτούν στην πλατφόρμα ανακριβή στοιχεία: οφειλές που έχουν ήδη εξοφληθεί, αδικαιολόγητες προσαυξήσεις ή χρέη που βρίσκονται σε ενεργή ρύθμιση αλλά εμφανίζονται με εσφαλμένο υπόλοιπο. Ως αποτέλεσμα, οι δικηγόροι των οφειλετών καλούνται να εμπλακούν σε μια χρονοβόρα και γραφειοκρατική διαδικασία αιτημάτων διόρθωσης, προσκομίζοντας έγγραφα και βεβαιώσεις που οι ίδιοι οι πιστωτές όφειλαν να έχουν στη διάθεσή τους.
Ρυθμίσεις οφειλών για υπερχρεωμένα νοικοκυριά και επιχειρήσεις - Προστασία από κατασχέσεις και πλειστηριασμούς - Έμπειρο νομικό τμήμα.
Τηλέφωνα: 210.3300078 - 215.5509237 - 210.3300660 - 6945976642
Εκδήλωση ενδιαφέροντος με υποβολή φόρμας
Νομοθετικές παρεμβάσεις και ανάγκη ουσιαστικών λύσεων
Οι πρόσφατες τροποποιήσεις στο θεσμικό πλαίσιο του εξωδικαστικού μηχανισμού στοχεύουν στη βελτίωση της λειτουργικότητάς του, μέσω της παράτασης προθεσμιών και της αύξησης των ορίων προστασίας για ευάλωτους οφειλέτες, της απλοποίησης των διαδικασιών και της εισαγωγής νέων ρυθμίσεων. Κεντρικός στόχος παραμένει η διευκόλυνση της πρόσβασης και η προστασία περισσότερων πολιτών από κατασχέσεις και πλειστηριασμούς.
Ωστόσο, οι πολίτες έχουν ανάγκη από έναν μηχανισμό που να λαμβάνει ουσιαστικά υπόψη:
- τις πραγματικές οικονομικές δυνατότητες κάθε οφειλέτη,
- τη σημασία της διατήρησης της κύριας κατοικίας,
- τη δυνατότητα επανένταξης στην οικονομική δραστηριότητα,
- και την προστασία από καταχρηστικές πρακτικές.
Καθίσταται σαφές ότι η λύση δεν μπορεί να περιορίζεται σε έναν αυτοματοποιημένο αλγόριθμο που υπολογίζει απλώς τον αριθμό των δόσεων βάσει αριθμητικών δεδομένων. Απαιτείται μια συνολική και ανθρωποκεντρική προσέγγιση, η οποία θα αξιολογεί την πραγματική κατάσταση κάθε νοικοκυριού, θα ενισχύει εναλλακτικά εργαλεία (όπως αναστολές μέτρων, διαμεσολάβηση, κοινωνικά κριτήρια και ρήτρες προστασίας) και θα στοχεύει όχι μόνο στην είσπραξη, αλλά κυρίως στη διαφύλαξη της κατοικίας και της περιουσίας των πολιτών. Σε μια περίοδο αυξανόμενης οικονομικής ανασφάλειας, είναι επιβεβλημένο το κράτος και οι θεσμοί να αντιμετωπίζουν τον οφειλέτη όχι ως στατιστικό μέγεθος, αλλά ως πολίτη με δικαιώματα, ανάγκες και αξιοπρέπεια.
Ο καθοριστικός ρόλος του δικηγόρου
Δεδομένης της πολυπλοκότητας του εξωδικαστικού μηχανισμού, που προϋποθέτει συντονισμό πολλαπλών πιστωτών, ακριβή αποτύπωση της οικονομικής κατάστασης και ορθή υποβολή πλήθους δικαιολογητικών, η συνδρομή έμπειρου δικηγόρου είναι καθοριστική. Ο νομικός σύμβουλος μεριμνά για την ολοκληρωμένη προετοιμασία του φακέλου, την τήρηση των διαδικαστικών απαιτήσεων και την ουσιαστική αξιολόγηση των προτεινόμενων ρυθμίσεων, παρέχοντας παράλληλα στρατηγική καθοδήγηση και αποτελεσματική νομική προστασία σε κάθε στάδιο της διαδικασίας.
Πέραν του εξωδικαστικού μηχανισμού, ο δικηγόρος δύναται, όπου συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις, να επιδιώξει ακόμη και τη μερική διαγραφή οφειλών, είτε στο πλαίσιο της αυτοματοποιημένης πρότασης είτε μέσω εξατομικευμένης διαπραγμάτευσης. Μπορεί να επιτύχει ευνοϊκότερους όρους αποπληρωμής, απευθείας διακανονισμό με τράπεζες, servicers ή ιδιώτες πιστωτές, αυξάνοντας ουσιαστικά τις πιθανότητες επίτευξης μιας προσαρμοσμένης, ρεαλιστικής και βιώσιμης λύσης, πέρα από τα στενά όρια της πλατφόρμας.